الکترواستاتیک

الکترواستاتیک یا ایستابرق به شاخه‌ای از علم فیزیک گویند که به مطالعه بارهای الکتریکی و نیروهای بین آن‌ها در حالتی که بار چشمه بدون حرکت است می‌پردازد؛ بنابراین باری که بر آن نیرو وارد می‌شود می‌تواند حرکت کند.
از زمان باستان دانسته شده بود که برخی از مواد، مانند کهربا، پس از مالیده شدن، مواد و ذرات سبک را جذب می‌کنند. واژهٔ یونانی برای کهربا (ήλεκτρον یا همان electron) سرچشمهٔ پیدایش واژهٔ electricity شد. پدیده‌های الکترواستاتیک از نیروهایی ناشی می‌شوند که بارهای الکتریکی برهم وارد می‌کنند. این نیروها به‌وسیلهٔ «قانون کولن» توصیف می‌شوند. نیروهای الکتروستاتیکی نیروهای غالب در برهم کنش بین ذرات در ابعاد متوسط بین‌اتمی هستند. برای مثال نیروی الکترواستاتیکی بین یک الکترون و یک پروتون، که با یکدیگر یک اتم هیدروژن را تشکیل می‌دهند، در حدود ۴۰ مرتبه از نیروی گرانشی بین آن‌ها بزرگ‌تر است.

در مشاهدات روزمره، پدیده‌های الکترواستاتیکی مثال‌های متعددی دارند که مواردی مانند چسبیدن پوشش‌های پلاستیکی به دست پس از جدا کردن آن‌ها از بسته‌بندی، انفجار ظاهراً خودبه‌خودی سیلوی غلات، آسیب وارده به قطعات الکترونیکی در هنگام ساخت، و عملکرد دستگاه‌های فتوکپی را در برمی‌گیرد. این پدیده‌ها عمدتاً ناشی از تجمع بار الکتریکی بر سطح اشیا است که براثر تماس با اشیای دیگر صورت می‌گیرد.